رسانه ها و انحرافات اجتماعی

رسانه ها تأثیر بسزایی بر تصویر کلی از جرم در جامعه دارند تا آنجا که تصورات و پنداره های موجود درباره جرم عمدتاً محصول رسانه هاست. رسانه ها معمولاً جرم را در قالب نوعی جرم خیابانی(17) معرفی می کنند، مفهومی که با ایجاد رعب و وحشت در میان افراد جامعه گره خورده است و خشونت رکن عمده آن می باشد.(18) بدین ترتیب جرائم دیگری نظیر تخریب محیط زیست، حیف و میل اموال عمومی، جرائم مربوط به بهداشت و امنیت غذایی و... کمتر مطرح می شود.

2-3) ایجاد امواج جرم

رسانه ها اغلب جرم را در قالب موج هایی برجسته و متمایز و به تعبیر نویسندگان، امواج جرم(19) به تصویر می کشند، بدین شکل که با ارائه گزارش های مکرر از ارتکاب برخی اشکال خاص جرم شامل جرم خیابانی مانند ضرب و شتم، تجاوز به عنف و قتل، موجب می شوند که توجه افکارعمومی با شدت بیشتری، به این دسته از جرائم جلب شود. نکته جالب توجه آن است که برای تحقق مفهوم امواج جرم، ضرورتی وجود ندارد که موارد وقوع یک رفتار مجرمانه در عمل نیز افزایش داشته باشد، بلکه کافی است که در افکار عمومی این تلقی ایجاد شود که این موارد با شدتی توجه برانگیز رو به فزونی است.(20)

3-3) عادی سازی هنجارشکنی

تا زمانی که ناهنجاری در نظر کنش گران اجتماعی، امری زشت و غیرمنطقی جلوه کند، میزان ارتکاب انحراف اجتماعی و خروج از هنجارهای اجتماعی کاهش خواهد یافت. انعکاس کجروی های اجتماعی در رسانه ها در کاهش نفرت از انحرافات و عادی شدن نابهنجاری در جامعه تأثیر بسزایی دارد، زیرا فرد ضمن اطلاع از نقض هنجارها توسط رسانه ها، درمی یابد که هنجارهای اجتماعی که به نظر وی غیرقابل تخطی بودند، قابل شکستن و تخلف هستند، لذا انگیزه ارتکاب جرم در فرد تقویت می شود و این یکی از کارکردهای منفی بیان کجروی ها و انحرافات اجتماعی در رسانه ها است. به طور نمونه دختر شهرستانی که از پدیده فرار دختران از خانه اطلاع چندانی ندارد، با شنیدن یا دیدن خبرمربوط به فرار دختران متوجه می شود که این کار می تواند یکی از راههای رهایی او از برخی مشکلات و تضادهای خانوادگی باشد و هنگامی که در کانون خانواده، احساس ناامیدی وسرخوردگی و خلأ عاطفی به او دست می دهد، ممکن است همان راهی را برگزیند که برخی دختران برای رهایی از رنج های خانوادگی کرده بودند.

4-3) گسترش خشونت و پرخاشگری

ژان کازنو، صاحبنظر در علوم ارتباطات در خصوص برداشت از مفهوم خشونت می گوید: از دیدگاه ما عمل خشونت آمیز، عملی خواهد بود که با رفتار تهاجمی به خصوص از نظر" جسمانی" و یا حداقل " بیانی " همراه گردد.(21)

امروزه خشونت و پرخاشگری در میان جوانان شایع شده است که معلول علل و عوامل متعددی است. مطالعات انجام شده نشان می دهد که رسانه های جمعی در این زمینه تأثیر بسیاری داشته اند، زیرا رسانه ها با تبلیغات کالاهای رنگارنگ، زندگی مرفه را آرمان و هدف مخاطبان ترسیم می کنند، در حالی که این هدف با شغل و درآمد مخاطبان قابل دسترسی نیست، در نتیجه میان اهداف و ابزار مشروع دستیابی به این اهداف فاصله ایجاد می شود،( یعنی فرد احساس محرومیت می نماید) این وضعیت منجر به خشونت و پرخاشگری در میان افراد می گردد. به عبارت دیگر رسانه ها موجب می شوند که میل به مصرف کالاهای لوکس در بین مردم افزایش یابد، اما وقتی این میل و تقاضا امکان ارضاء ندارد، در نتیجه به خشونت تبدیل می شود و یا فرد را به انجام عملی غیرقانونی نظیر سرقت جهت دستیابی به کالاهای تبلیغی ترغیب می نماید.

 نمایش فیلم های جنایی نیز از سوی دیگر روحیه خشونت، تندخویی و ارتکاب جرم را به مخاطبان خود القاء می نماید و موجب بروز رفتارهای خشونت آمیز می گردد. انتشار اخبار مربوط به قتل و بیان راهها و شیوه های ارتکاب این جنایات موجب بدآموزی، گسترش و نهادینه شدن این روش ها در جامعه می شود.

محتوای خشونت بار رسانه ها به بروز رفتارهای خشن در افراد جامعه دامن می زند و ممنوعیت های اخلاقی و اجتماعی بکارگیری خشونت را کمرنگ می کند. صاحبنظران ارتباطات ساز و کارهای تحریک کننده خشونت را شامل بازداری زدایی( کاهش خودداری بینندگان و قبول خشونت) و برانگیختگی زایی می دانند. آنها معتقدند که رسانه ها قادرند فنون ارتکاب جرائم را آموزش دهند، جرائم را مهیج و لذت بخش جلوه دهند، ارضا شدن آنی را ترویج دهند و فرد را به همانند سازی با مجرم ترغیب کنند، البته جرم زایی رسانه ها به تعامل محصولات رسانه ای( خصوصیات جرائم و مجرمان آن)، بافت رسانه ها( مقدار پوشش رسانه ای، سبک های ارائه، حمایت از ارتکاب جرائم) و بافت اجتماعی (هنجارهای فرهنگی موجود، گرایش های مصرف کنندگان، فرصت های ارتکاب جرم و تعداد خلافکاران موجود) بستگی تام دارد.(22)

5-3) اشاعه فحشا و بی بند و باری

یکی از کارکردهای رسانه های جمعی، مفهوم سازی و به تبع آن، شکل دادن به هنجارهای مناسب با آن مفهوم می باشد. بر این اساس ارائه تصاویر مستهجن و مبتذل و خلاف عفت عمومی از طریق رسانه های جمعی و نگارش متون خلاف اخلاق و پورنوگرافی می تواند منجر به گسترش جرائم به ویژه از نوع جرائم جنسی گردد.

قرآن کریم در مورد خطر اشاعه زشتی ها در جامعه اسلامی هشدار داده و می فرماید:" ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشه فی الذین امنوا لهم عذاب الیم فی الدنیا و الاخره و الله یعلم و انتم لا تعلمون"(23). " کسانی که دوست دارند زشتی ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناکی برای آنها در دنیا و آخرت است و خداوند می داند و شما نمی دانید."

گسترش فحشا در این آیه شریفه مورد مذمت قرار گرفته است، البته در قرآن کریم، واژه فحشا در خصوص انحرافات جنسی استفاده شده است، اما از نظر مفهوم لغوی،" فحشا" به معنی هر گونه رفتار و گفتاری است که زشتی آن بزرگ باشد.(24)

پس از دیدگاه منطق قرآن، بازگو کردن زشتی ها و ترویج و ارائه آنها، مورد نهی قرار گرفته است، زیرا موجب آشکارسازی زشتی ها و بر ملاکردن آنها می شود. امام رضا (ع) می فرمایند:" المذیع بالسیئه مخذول و المستتر بالسیئه مفغور له" " آن کس که گناه را نشر دهد، مطرود است و آن کس که گناه را پنهان می دارد، مشمول آمرزش الهی است."(25)

پیامبراسلام(ص) می فرمایند:" من اذاغ فاحشه کان کمبتدئها" " کسی که کار زشتی را نشر دهد، همانند کسی است که آن را در آغاز انجام داده است."(26)

6-3) تضعیف اعتماد اجتماعی

اعتماد اعضای جامعه به یکدیگر، سرمایه اصلی تعامل اجتماعی است؛ تعاملی که برای رفع نیازهای زیستی و اجتماعی اعضای جامعه صورت می گیرد، لذا تضعیف این اعتماد مشکلات عدیده ای را در مراودات اجتماعی و تأمین خواسته های افراد ایجاد خواهد کرد. اما درهر صورت ممکن است اعتماد اجتماعی تضعیف شود که یکی از عوامل آن، ترویج انحرافات اجتماعی از طریق رسانه ها است. زیرا ذکر انواع انحرافات از رسانه ها و اعلام رشد سرسام آور آن، منجر به ایجاد روحیه سوء ظن و شک نسبت به سایر افراد جامعه می شود و احتمال وقوع این انحراف را از سوی تک تک اعضای جامعه تقویت می نماید و روحیه اعتماد عمومی را تضعیف می کند، در نتیجه تعامل اجتماعی دچار اختلال می شود.

انعکاس انحرافات اجتماعی علاوه بر سست کردن اعتماد اجتماعی، موجب عدم احساس تعلق جمعی می شود و روابط اجتماعی افراد را دچار مشکل می کند.

رسانه ای کردن جرائم بر نهاد خانواده نیز اثرات مخربی دارد، به طور نمونه پدران و مادران را نسبت به رفتار فرزندانشان بدبین می کند، چرا که والدین احتمال می دهند که انجام این انحراف اجتماعی که از طریق رسانه منعکس شده است، در مورد فرزندان جوان خانواده وجود دارد، این نگرش منجر به تضاد و ناسازگاری های خانوادگی خواهد شد.

رسانه ها گاه  با انعکاس آمار و ارقام اغراق آمیز جرائم، می توانند اعتماد اجتماعی را نسبت به نظام سیاسی تضعیف نمایند به طور نمونه انعکاس پرونده های کلان اختلاس های عمومی و یا پرونده های مربوط به رابطه میان حاکمیت و مردم می تواند منجر به سلب اعتماد گردد.

هر چند نمی توان ضرورت برخورد قوی با متخلفان را در هر سطح و نهادی انکار نمود، اما رسانه ای کردن این گونه حوادث به بی اعتمادی مردم از حکومت منجر شده و اقتدار و مشروعیت مدیران صالح نظام را نیز از بین برده و در نتیجه نظام سیاسی کشور، کارکرد کنترلی و پویایی خود را از دست خواهد داد.

7-3) شکستن حریم خصوصی افراد

هر چند افراد جامعه بر اثر داشتن ارتباطات اجتماعی وسیع با کنش گران، دارای وجوه مشترک رفتاری هستند، اما هر یک از آنها دارای حریم خصوصی می باشند که مربوط به امور شخصی و خانوادگی و روابط میان فردی است. تمام اعضای جامعه تلاش می کنند این حریم( نظیر میزان علاقه به همسر و فرزند، اختلافات خانوادگی، روابط، سلائق، رفت وآمدها، میزان درآمد و سفرها و...) را از تیررس دیگران دور نگاه دارند. از سوی دیگر مطبوعات به جهت وظیفه خبررسانی و اطلاع رسانی با ورود به اسرار خصوصی افراد، به ناچار اصل ممنوعیت ورود به این حریم را نقض می کنند. امروزه رسانه ها قدرت بی سابقه ای برای در نور دیدن حریم خصوصی افراد دارند، مانند انتشار خبر کشتن یک کودک توسط والدینش، کشتن همسر به بهانه عشق با دیگری و...

ورود در حریم خصوصی افراد از نظر بازخوردهای اجتماعی و کارکردهایی که در شکستن مرزهای خصوصی مردم دارد، دارای اهمیت فوق العاده ای است. به گونه ای که تجسس و افشای زوایای پنهان زندگی مردم برای دستیابی به اطلاعات جزیی از آنان، به شدت در متون دینی نهی و مذمت شده است.

به تعبیردیگر اسلام می خواهد مردم در زندگی خصوصی خود از هر نظر در امنیت باشند. بدیهی است اگر اجازه داده شود که هر کس به تجسس درباره دیگران  برخیزد، حیثیت و آبروی مردم بر باد می رود و جهنمی به وجود می آید که همه افراد اجتماع در آن عذاب خواهند بود. (27)

این کارکرد منفی رسانه ها( یعنی ورود به حریم خصوصی افراد) در کشورهای جهان نیز ابعاد وسیعی یافته است، به طوری که در بهار سال 1989 دیوان آمریکا اعلام کرد که سازمان خبری اجازه ندارد به پرونده هایF.B.I در زمینه تجاوزهای جنسی دسترسی پیدا کند.F.B.I برای کوتاه کردن دست مطبوعات از این نوع پرونده ها به دیوان فدرال متوسل شد و اعلام کرد که اگر چه این پرونده ها با استناد به اسناد علنی و گزارشات دستگیری ها و رسیدگی های قضایی تهیه شده است، اما کامپیوتری کردن این اطلاعات، حریم خصوصی افراد را به خطر خواهد انداخت. بر اساس نتایج نظرخواهی موسسه گالوپ 73 درصد از مردم آمریکا  معتقدند که مطبوعات حریم خصوصی افراد را نادیده می گیرند.(28)

به هرحال همین مرزبندی حریم خصوصی از حریم عمومی جامعه می بایست به طور مشخص تعریف شود و به وسیله قانون، ضمانت اجرا داشته باشد و رسانه ها نیز خود را موظف به رعایت آن موازین بدانند.

4-فرجام سخنبررسی های گذشته نشان داد که رسانه های جمعی کارکردهای مثبت و منفی در ارتباط با تبیین انحرافات اجتماعی دارند. اینک این پرسش مطرح می شود که آیا رسانه ها مجازند تحت عنوان طرح حوادث، انحرافات اجتماعی را به ذهنیت جامعه منتقل نمایند؟ یا آنکه رسانه ها فقط می بایست نمایشگر کنش های مثبت مردم باشند و از انحرافات آنان سخن نگویند؟

به نظر می رسد منابع شناخت مردم از حوادث و مسائل اجتماعی منحصر به رسانه ها نیست و آنان از راههای مختلفی از جمله مشاهده عینی و ارتباطات کلامی با دیگران از حوادث تلخ و انحرافات اجتماعی آگاهی می یابند، از این رو تصور اینکه چشم و گوش مردم تنها از دریچه وسائل ارتباط جمعی به دنیای حوادث و انحرافات باز می شود، خیالی بیش نیست. لذا گزارش این گونه انحرافات اجتماعی توسط رسانه ها چنانچه با تحلیل و تبیین آسیب های آنها و به منظور حفظ جامعه از گسترش انحرافات صورت گیرد، امری مفید، بلکه ضروری است که ضمن افزایش آگاهی مخاطبین رسانه ها، موجب می شود که رفتار اجتماعی خود را بر این اساس تنظیم نمایند و از پیامدهای کجروی اجتماعی در امان باشند. قرآن کریم بارها با بیان سرگذشت اقوام گذشته از انواع آلودگی ها و انحرافات اجتماعی سخن به میان آورده است و مقصود از بیان آنها را عبرت آموزی و پیشگیری از وقوع و تکرار آنها در بین امت اسلامی برشمرده است.  قرآن کریم در سوره یوسف داستان عشق و شیفتگی زلیخا به یوسف را با تمام جزئیات و تفاصیل آن بیان کرده و انحراف اخلاقی زلیخا را با انواع مکرها و ترفندهای آن تشریح نموده است، ولی بی تردید مقصود از ارائه این گزارش ها تقویت جنبه معنوی بشر می باشد. خداوند می فرماید:" و آن زن که یوسف در خانه او بود، از او تمنای کامجویی کرد، درها را بست و گفت: بیا به سوی آنچه برای تو مهیاست. گفت: به خدا پناه می برم. او صاحب نعمت من است، مقام من را گرامی داشته، مسلماً ظالمان رستگار نمی شوند . آن زن قصد او کرد و او نیز اگر برهان پروردگار را  نمی دید- قصد وی می نمود، این چنین کردیم تا بدی و فحشاء را از او دور سازیم، چرا که او از بندگان مخلص ما بود."(29)

در این آیات هر چند خداوند از انحرافات اخلاقی زن عزیز مصر، سخن به میان آورده و آن را برای همه مردم بیان کرده است، اما این اطلاع رسانی را با تحلیل، تذکر و شیوه معنوی رهایی از انحرافات اجتماعی توأم ساخته است.

قرآن کریم در هنگام بیان تاریخ قوم لوط، به اعمال ناشایست آنها اشاره کرده و می فرماید: قوم لوط فرستادگان را تکذیب کردند، هنگامی که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا تقوا پیشه نمی کنید؟... یا در میان جهانیان، شما به سراغ جنس ذکور می روید و همسرانی را که پروردگارتان برای شما آفریده رها می کنید؟(30)

قرآن کریم انحرافات اجتماعی آن  قوم را ذکر کرده، ولی در ضمن بیان این انحراف جنسی، به راه درمان آن( یعنی ازدواج) اشاره می کند. همچنین موارد دیگری همانند قتل هابیل توسط  قابیل در قرآن ذکر شده است، ولی به جهت اینکه در کنار نقل این خبر، مضرات و پیامدهای آن انحراف تحلیل و تبیین می شود، از اشاعه فحشاء، شکستن قبح گناه... و سایر کارکردهای منفی که در این رابطه وجود دارد، جلوگیری می شود.

با استشهاد به آیات گذشته، ملاک نقل و گزارش انحرافات به طور گسترده مشخص می شود. این ملاک همان طور که در مورد قرآن وجود دارد، در مورد رسانه های جمعی هم محقق است و آنها باید در کنار ذکر حوادث ، به جنبه عبرت آموزی حوادث جهت پیشگیری از وقوع انحراف توجه داشته باشند و در این راستا، به تحلیل انحرافات و راه های مبارزه با آن و شیوه های جایگزینی مثبت آنها اشاره نمایند و اگر به صرف نقل و ذکر انحرافات اکتفا شود، افزایش دامنه و نوع کارکردهای منفی رسانه ها دور از انتظار نخواهد بود.

پی نوشتها:

17-Street crime

18- سلیمی و داوری، صص159- 158.

19-Crime waves

20- سلیمی و داوری، صص 160-159 .

21- کازنو، ص 117.

22- فیروزبخت، صص 237-231.

23-  نور، 19.

24- مکارم شیرازی، ج14، ص 403.

25- کلینی،ج2، ص 428.

26- همان، ص 356.

27- همان، ص 184.

28- رسانه، سال هفتم، ش3، ص49.

29- یوسف، 24 و 23.

30- شعراء، صص 166-160.

"سامانه شادی" و "جشن‌های شعبانیه" دو عنوانی است که در رسانه‌های پر شمار شهرداری تهران از آن‌ها برای اطلاق به برنامه‌های هفته‌های اخیر شهردای تهران در پارک‌ها، میادین و مراکز فرهنگی تحت مدیریت این مجموعه استفاده می‌شود.

به گزارش رجانیوز، اما برخی از رفتارهای هنجار شکنانه در قالب این برنامه‌ها در مورد اهداف برگزاری و انگیزه‌های طراحان آن‌ها تردیدهایی ایجاد کرده است.

در حالی که آحاد مردم در شهرها و محله‌های مختلف با برگزاری جشن‌های مولودی خوانی و مدیحه‌سرایی اهل‌بیت علیهم السلام در ایام شعبانیه و نیمه شعبان به شادمانی پرداختند، شهرداری تهران در برخی از محله‌های شهر جشن‌هایی با دعوت از خوانندگان پاپ برای اجرای کنسرت برگزار کرد که اگر بنر مربوط به امام زمان(عج) در محل برگزاری مراسم نصب نشده بود، فضای برنامه بیشتر شبیه پارتی‌ها بود.

فضای نامناسب حاکم بر تعدادی از این برنامه‌ها از لحاظ اخلاقی و بی‌بهره بودن از برنامه‌های مذهبی در جشن‌های نیمه شعبان به حدی بود که در برخی از محله‌ها موجب اعتراض و حتی درگیری میان اهالی متعهد  و برگزار کنندگان جشن‌های مذکور شد.

به‌عنوان نمونه، در یک محله شمال شهر تهران در آمفی تئاتر روباز این محله که تنها با مجری گری یکی از مجریان شناخته شده و اجرای کنسرت یکی از خوانندگان نوظهور پاپ بسته شده بود، به بی بندو باری، رقص و اختلاط غیر متعارف زن و مرد منجر شد، به نحوی که به دلیل وسعت این بی‌بند و باری، برنامه شب‌های بعدی این آمفی تئاتر از سوی مسئولین شهرداری منطقه لغو شد.

اما در کمال تعجب، چند شب بعد این برنامه مجدداً با حفاظت نیروی انتظامی و به‌کارگیری برخی از اعضای باشگاه‌های بدن‌سازی منطقه برای مقابله با اعتراض‎های احتمالی اهالی متعهد محل برگزار شد که در نهایت نیز به درگیری منجر گردید.

برنامه هماهنگ این جشن‌ها، فضای فرهنگی زننده حاکم بر آن‌ها و اجرای برخی از برنامه‌های مغایر با شأن امام زمان(عج) به بهانه میلاد ایشان، شائبه دیگری را نیز ایجاد می‌کند که احتمالاً این برنامه‌ریزی با اطلاع مسئولین فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران بوده است.

این در حالی است که مانور تبلیغاتی قابل توجه بر روی این برنامه‌ها نیز با استفاده از رسانه‌های شهرداری و همچنین صداوسیما، شائبه تبلیغاتی بودن آن‌ها برای بهره‌برداری‌های سیاسی را پررنگ کرده است.

برگزاری این برنامه‌ها با سوء استفاده از ایام مورد احترام مردم و بی‌توجهی به اعتقادهای مذهبی در این برنامه‌ها، نگرانی‌های جدی ایجاد کرده و در حالی که ترویج اینگونه رویکردها از سوی جریان نفوذی در دولت، با پوشش وسیع رسانه‌ای و انتقاد گسترده شخصیت‌های سیاسی و اجتماعی مواجه می‌شد، مشخص نیست علت سکوت در برابر این اقدام ضد فرهنگی شهرداری تهران در عرصه مدیریت فرهنگی شهر چیست؟

برنامه نظام سلطه،فتنه و جریان انحرافی برای انتخابات

دبیرکل جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی گفت: نظام سلطه‌، جریان فتنه و جریان انحرافی به خوبی می‌دانند که نظام اسلامی در اوج به سر می‌برد و لذا قصد دارند این اوج را به افول تبدیل کنند؛ نباید در میدان آنها بازی کنیم و باید همواره هوشیار باشیم.

به گزارش فارس، حسین فدایی دبیرکل جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی در اولین گردهمایی ستادهای انتخاباتی جمعیت ایثارگران و رهپویان انقلاب اسلامی که روز پنجشنبه در دفتر جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی برگزار شد، گفت: نظام سلطه و ضدانقلاب، اهداف و راهبردهایی را دنبال می‌کنند که از آن جمله فروپاشی نظام اسلامی، عدم موفقیت جبهه انقلاب اسلامی، توفیق جریان فتنه و جریان انحرافی است.

مهم‌ترین راهبرد نظام سلطه در برابر نظام اسلامی

فدایی خاطرنشان کرد: نظام سلطه سعی دارد ملت ایران را مأیوس کند و این مهم‌ترین راهبرد آنهاست؛ دامن زدن به اختلافات داخلی،‌تصویرسازی از ناکارآمدی و تلاش برای گسترش فضای فتنه و انحراف، برهم زدن روحیه آرمان‌خواهی، حاشیه‌سازی برای انحراف افکار عمومی نسبت به دشمن از دیگر اهداف نظام سلطه است.

نماینده مردم تهران در مجلس با بیان اینکه مقام معظم رهبری بارها تأکید کردند که جمهوری اسلامی رو به صعود حرکت می‌کند و سلطه رو به تنزل است، تصریح کرد: نظام سلطه سعی دارد این راهبرد اصلی نظام اسلامی را که رهبری نیز به آن تأکید دارند تغییر و مدل دیگری را به جهانیان ارائه دهد که در این خصوص اهداف و راهبردهایی را دنبال می‌کند.

تاکتیک‌های نظام سلطه و جریانات وابسته به آن

فدایی به اهداف و راهبردهای نظام سلطه برای عدم صعود نظام اسلامی به رتبه‌های بالاتر اشاره کرد و گفت: اثبات جنگ قدرت و ثروت در درون کشور، اثبات فساد گسترده در نظام اسلامی، تبلیغ عدم عقلانیت در تصمیمات کشور، ایجاد عملیات روانی، شایعه‌‌سازی، سیاه‌نمایی، بحران‌سازی و جلوه‌دادن بی‌ثباتی در کشور، بی‌اعتبار کردن سپاه و بسیج، تخریب و تضعیف شورای نگهبان و القای تقلب، بی‌اعتبارسازی آمار مراجع رسمی کشور، ایجاد اختلاف میان دولت و مجلس و بزرگ‌نمایی برخی اختلاف‌نظرها از مهم‌ترین راهبردهای نظام سلطه علیه انقلاب اسلامی است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به برنامه جریان فتنه در انتخابات مجلس نهم اشاره کرد و گفت: جریان فتنه سعی دارد در انتخابات مجلس نهم چند خط موازی را دنبال کند که خط اول آنان تحریم است.

جریان فتنه دنبال چیست؟

دبیرکل جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی با بیان اینکه جریان فتنه با ارائه مواضع رادیکالی به دنبال خط تحریم انتخابات است، اظهار داشت: تطهیر و بازگشت به نظام خط دیگری است که جریان فتنه برای حضور در انتخابات مجلس نهم دنبال می‌کند؛ آنها دنبال بازسازی و تطهیر خود هستند و سعی دارند با ارائه یک لیست، کسانی را که در جریان فتنه شهرت چندانی نداشتند وارد مجلس کنند.
فدایی افزود: جریان فتنه سعی دارد از یک‌سو با بخشی از اصولگرایان ائتلاف کند و با این ترفند در انتخابات حضور داشته باشد و از سوی دیگر به مظلوم‌نمایی خود بپردازد.

سوءاستفاده جریان انحرافی از شعار عدالت

عضو کمیسیون اصل 90 مجلس در ادامه به برنامه جریان انحرافی برای حضور در انتخابات مجلس اشاره و تأکید کرد: هدف جریان انحرافی از حضور در انتخابات مجلس نهم، تصاحب حداقل دو سوم از کرسی‌های مجلس است؛ مهم‌ترین راهبرد جریان انحرافی ایجاد خط تضاد درون نیروهای مردمی است.
وی افزود: این جریان سعی دارد فراخوان تضاد را در بستر اجتماعی رقم بزند و مهم‌ترین محتوایی که در این راهبرد دارد، بحث اشرافیت مقابل محرومین است و مهم‌ترین ابزاری که در این بستر از آن بهره‌ می‌گیرند نیز، بحث طرح هدفمندسازی یارانه‌هاست و قصد دارند این‌گونه القاء کنند که قصد داشتیم این خدمات را گسترش دهیم اما نمی‌گذارند.

تمرکز جریان انحرافی روی 175 حوزه تک‌نماینده در کشور

فدایی تأکید کرد: جریان انحرافی سعی دارد بر روی حوزه‌های انتخابی تک‌نماینده که به حدود 175 حوزه در کشور می‌رسد، تمرکز کند و روش کار آنان اینگونه است که از ظرفیت احمدی‌نژاد استفاده کنند؛ یعنی وابستگی یک فرد را به احمدی‌نژاد پررنگ کنند.
دبیرکل جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی با طرح این سؤال که فصل مشترک نظام سلطه، جریان فتنه و جریان انحرافی چیست؟ اظهار داشت:‌ بزرگ‌ترین فرصت برای دشمنان انقلاب اسلامی، ایجاد اختلافات داخلی در کشور است؛ دشمنان انقلاب اسلامی سعی دارند به هر شکلی که می‌توانند به اختلافات داخلی دامن بزنند، به تضعیف رهبری بپردازند و موضع رهبری را ناکارآمد جلوه دهند.
وی افزود: تضعیف و تخریب نهادهایی همچون سپاه، بسیج و شورای نگهبان، فرعی‌کردن مسائل اصلی، بحرانی جلوه‌دادن وضعیت کشور و دمیدن التهاب به جامعه و بزرگ نشان دادن خطرات برای گرفتن امتیاز از نظام اسلامی از دیگر فصول مشترک نظام سلطه، جریان فتنه و جریان انحرافی است.
فدایی در بخش دیگری از سخنان خود، گفت: کشورمان اکنون در اوج به‌سر می‌برد؛ چون به استمرار انقلاب اسلامی تأکید دارد اما اگر کشور را به خوبی مدیریت نکنیم آسیب‌پذیر خواهیم بود.
نماینده مردم تهران در مجلس خاطرنشان کرد: نظام سلطه‌، جریان فتنه و جریان انحرافی به خوبی می‌دانند که اکنون نظام اسلامی در اوج به سر می‌برد اما قصد دارند این اوج را به افول تبدیل کنند که در این خصوص نباید در میدان آنها بازی کنیم و باید همواره هوشیار باشیم.
وی با تأکید بر اینکه مهم‌ترین شاخص در صحنه اجرایی کشور رهبری است، گفت: هر دسته و جریانی نمی‌تواند برای خود تحلیلی ارائه دهد و طبق آن عمل کند؛ تحلیل حاکم در کشور، تبعیت از رهبری و پیگیری دیدگاه‌های مقام معظم رهبری است.

تئوری حذف احمدی‌نژاد برای وحدت اصولگرایان غلط است

فدایی با بیان اینکه با توجه به ظرفیت‌های موجود، نقص‌هایی در اردوی اصولگرایی وجود دارد اما وحدت مدنظر اصولگرایان است، اظهار داشت: برخی‌ اعتقاد دارند که بهترین راه وحدت، حذف احمدی‌نژاد است که این تئوری درست نیست؛ وحدت به معنی پایبندی به محور ولایت‌مداری است.
وی با بیان اینکه مهم‌ترین برنامه انتخاباتی ما ایستادگی و پافشاری روی مفاهیم و اصول شاخص‌های انقلاب اسلامی است اما باید در روش‌های آن تدبیر داشته باشیم، تصریح کرد: متأسفانه در استان‌ها و شهرستان‌ها نمی‌توانیم در زمینه انتخابات همانند تهران عمل کنیم.


تکیه بر مفاهیم وحدت به جای مصادیق آن

دبیرکل جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه ایجاد ساز و کار وحدت در جبهه اصولگرایان بسیار مهم است، اظهار داشت: قصد داریم در خصوص ایجاد ساز و کار برای وحدت در جبهه اصولگرایان دستورالعملی تهیه کنیم و به تبیین آن بپردازیم.
فدایی با بیان اینکه نباید راهبرد ما عکس باشد و از مصادیق به وحدت برسیم بلکه باید بر اساس مفاهیم به وحدت دست پیدا کنیم، اظهار داشت: فصل تمایز ما با بسیاری از جریان‌های دیگر نگاه وحدت‌گونه است؛ با حفظ استقلال خود مسیر وحدت را می‌توانیم پیگیری کنیم و آن را حفظ کنیم.

اجازه ندهیم خدمات نظام توسط یک جریان مصادره شود

وی ادامه داد: اگر موضع ما با مواضع دشمن، جریان انحرافی و فتنه یکی باشد، نظام اسلامی زیر سؤال می‌رود و نتیجه آن می‌شود که دیگر کسی از نظام اسلامی دفاع نمی‌کند.
فدایی با بیان اینکه در اصول و محکمات نظام اسلامی نباید کوتاه بیاییم، تصریح کرد: فعالیت‌های مثبتی که در نظام اسلامی روی داده برای مردم است و نباید اجازه دهیم این فعالیت‌ها را یک جریان به نام خود مصادره کند.

مؤلفه‌های گفتمان انقلاب اسلامی

عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس هشتم خاطرنشان کرد: باید گفتمان انقلاب اسلامی را به خوبی تبیین کنیم؛ گفتمان انقلاب اسلامی ضد فساد و انحراف است و این گفتمان عقل‌مدار بوده و به مشورت عقلا اعتنا دارد.
فدایی در پایان تأکید کرد: در این دوره از انتخابات مجلس جریانات معاند نظام اسلامی بسیج شده‌اند تا به انقلاب اسلامی ایران ضربه بزنند که باید هوشیار باشیم.

بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم با صدور اطلاعیه‌ای از مردم شهید‌پرور قم خواست تا حضور گسترده‌ای در مراسم تشییع پاسداران سپاه علی‌بن ابیطالب داشته باشند.

به گزارش خبرگزاری فارس از قم، در اطلاعیه بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم آمده است: خاک پاک ایران اسلامی باری دیگر معطر به عطر خون‌های پاک مردان غیور این سرزمین شد، مردانی که برای دفاع از ارزش‌های اسلامی و مرزهای جغرافیایی جان خویش را در طبق اخلاص گذاشتند و خون‌های پاکشان ضامن بقای اسلام و نابودی دشمنان شد.

در ادامه این اطلاعیه تصریح شده است: در این جنایت بزرگ خون‌های پاک شهدا بازهم پرده از چهره سفاک دشمنان اسلام، استکبار جهانی و مزدورانشان به سرکردگی آمریکای جنایتکار برداشت و آنان را بیش از گذشته رسوا و بی‌آبرو کرد.

در ادامه این اطلاعیه تاکید شده است: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم ضمن تسلیت شهادت شش تن از پاسداران همیشه سربلند لشکر 17 علی بن ابیطالب به محضر مقام معظم رهبری، امت شهید پرور و خانواده‌های معظم و داغدار این عزیزان به اطلاع‌ می‌رساند مراسم تشییع شهدای گلگون کفن ایران اسلامی امروز صبح از حرم حضرت معصومه(س) به سمت گلزار شهدای علی بن جعفر از آغوش ملت وفادار به عرش بدرقه می‌شود.

در پایان این اطلاعیه آمده است: حضور پرشور مردم همیشه در صحنه و شهید پرور قم ضمن تجدید میثاق با آرمان‌های رفیع شهدا و امام شهیدان مشت محکمی بر دهان استکبار جهانی است.

یک روزنامه اسرائیلی با اشاره به اعتصاب بخش بزرگی از اقشار مختلف در تل‌آویو و تظاهرات در بسیاری از شهرهای بزرگ فلسطین اشغالی اعلام کرد: از میادین تحریر اسرائیل بوی سقوط دولت نتانیاهو به مشام می‌رسد.

به گزارش فارس، منابع سیاسی و رسانه‌ای در اسرائیل اعلام کردند که انتشار گسترده چادرها و خیمه‌های معترضان در شهرهای مختلف اسرائیل که به افزایش قیمت مسکن معترض هستند، نگرانی شدیدی برای دولت بنیامین نتانیاهو ایجاد کرده است.

روزنامه الشرق الاوسط با بیان اینکه، میادین اصلی شهرهای اسرائیل در اشاره به میدان تحریر و انقلاب مصر، تحریر نامیده شده‌ است، تأکید کرد که بنیامین نتانیاهو مقابل این تنش کاملاً دستپاچه عمل می‌کند و بیش از هر چیز دیگر می‌ترسد که این تنش ائتلاف حکومتی او را تهدید کند.

الشرق الاوسط تصریح کرد که میادین تحریر اسرائیل، دولت بنیامین نتانیاهو را به لرزه انداخته است.

روزنامه معاریو نیز روز گذشته با اشاره به این تنش نوشت: پدیده «میادین تحریر»، دولت نتانیاهو را قطعاً تهدید می‌کند زیرا هزاران اسرائیلی‌ این چادرها را برپا کرده و ده‌ها سیاستمدار بوی سقوط [دولت نتانیاهو] را شنیده‌اند و برای بازدید از این چادرها و اعلام هم‌بستگی با اعتصاب‌کنندگان به رقابت می‌پردازند.

بنیامین نتانیاهو تاکنون چهار جلسه با وزرای مختلف از جمله وزارت مسکن برای حل و فصل بحران مسکن و افزایش قیمت‌ها برگزار کرده است ولی ائتلاف حکومتی وی تاکنون در کاهش بحران و قیمت‌ها ناکام مانده است.

تاکنون طرف‌ها و اشخاص متعددی در اسرائیل ساکنان را به تقلید از ملت‌های عربی فراخوانده‌اند که در مصر و تونس و یمن و بحرین به میادین اصلی و میدان تحریر (قاهره) آمدند. این افراد از ساکنان شهرهای اسرائیل خواسته‌اند علیه سیاست دولت نتانیاهو تظاهرات کنند ولی مشاوران دولت نتانیاهو تسرّی این پدیده به اسرائیل را بعید اعلام کرده بودند و دلیل آن را این ادعا دانستند که: «در اسرائیل دموکراسی است و مردم می‌توانند دولت را در صندوق‌های رأی ساقط کنند».

تظاهرات و اعتصاب در 10 تا 12 روز گذشته در اسرائیل نشان می‌دهد که ساکنان صهیونیست این ادعا را رد کرده و از دو ماه پیش تاکنون برخی افراد با فراخوان دادن برای اعتراض به افزایش قیمت سوخت در «فیس‌بوک» این اقدام را آغاز کرده‌اند.

اعتصاب و تظاهرات علیه دولت نتانیاهو به دلیل بحران مسکن از دو هفته گذشته آغاز شده است؛ زمانی که قیمت‌ها 32 درصد افزایش یافته است. تظاهرات‌کننده‌ها خیابان‌های راچیلد در تل‌آویو را برای بر پا کردن چادرهای اعتصاب انتخاب کرده‌اند. این پدیده سپس به شهرهای قدس، رمات گان، کریات شمونه، رحوفوت و دیگر شهرهای اسرائیل کشیده شد و هم‌اکنون نیز ادامه دارد.

قرار است امروز نیز طبق اعلام قبلی اعتصاب‌کنندگان تظاهرات بزرگی در اسرائیل برگزار شود.

روزگاری نه چندان دور جنگ میکروبی و بمباران شیمیایی جزو ناجوانمردانه‌ترین جنگ‌ها به شمار می‌رفت. درست هم بود. در کمتر از چند ساعت، یک شهر بزرگ یا یک منطقه جنگی گسترده چنان آلوده می‌شد که هیچ موجود زنده‌ای نمی‌توانست جان سالم به در ببرد. یک وحشی‌گری و نامردی تمام عیار! زن و مرد و خردسال و پیر و نظامی و شهروند با هم قتل عام می‌شدند. سردشت خودمان یا حلبچه عراق، تصاویر دلخراشی از جنایت جنگی صدام در این عرصه را به صفحات سیاه تاریخ سپرده‌اند.

هر کس تصاویر آن صحنه‌های فجیع و تاول‌های برآمده از حمله شیمیایی را دیده باشد، اگر زمانی در معرض چنین حمله‌ای قرار گرفت و به او یونیفورم و ماسک مخصوص دادند، در استفاده از این پوشش‌های مصونیت بخش لحظه‌ای تردید نمی‌کند. اما موضوع این نوشتار، جنگ میکروبی و حمله شیمیایی و تسلیحات کشتار جمعی که همه به عمق رذالت و نامردی نهفته در آن یقین دارند، نیست. اکنون ملت‌ها به ویژه ملت ما با جنگی به مراتب ناجوانمردانه‌تر و غیرانسانی‌تر از سوی ابداع کنندگان جنگ شیمیایی مواجهند و عمق خطر نه صرفا در شدت رذالت دشمن بلکه ناشناختن واقعیت و ابعاد این هجمه در جبهه خودی است. ماجرای این خطر درست به این می‌ماند که در بحبوحه حمله شیمیایی دشمن و پر شدن فضا از بوی تند و آزاردهنده بمب، شماری از قربانیان نفه‌مند حمله‌ای واقع شده و خیال کنند اسپری خوشبوکننده زده‌اند که از خیر استنشاق آن به هیچ قیمت نمی‌شود گذشت، چندان که از آب و غذا به هنگام تشنگی و گرسنگی! در چنین شرایطی دشمن دو چندان قربانی خواهد گرفت و قتل عام واقعی اتفاق خواهد افتاد.

وجدان عمومی

ماجرای تهاجم فرهنگی از حد بحث‌های رایج در این سال‌ها فرا‌تر رفته است. دغدغه امروز صرفا شبیخون فرهنگی و غارت اعتقادی نیست که مربوط به دغدغه مثلا بخش متدین‌تر جامعه باشد. موضوع امنیت اجتماعی و اخلاقی، دیگر مقوله‌ای نیست که صرفا نیاز و دغدغه علما و فرهنگیان و پارسایان باشد. اگر هم همه اجزاء جامعه عمق تهاجم و غارت فرهنگی را دیروز درک نکرده بودند، اکنون عوارض و نتایج و میوه‌های تلخ این رویداد به تدریج حتی بی‌خبر‌ترین و خوش خیال‌ترین افراد را نیز آزار می‌دهد هر چند که هنوز عوارض و نتایج این تهاجم به وضوح خود را نشان نداده است. تعرض چند باره به نوامیس مردم یا جنایات فجیع وسط خیابان، در کنار برخی بی‌بندوباری‌های اخلاقی و اجتماعی معمولا افکار عمومی را جریحه دار کرده است. این آزردگی و رنجیدگی با همه تلخی‌هایش، یک پیام مثبت را مخابره می‌کند و آن اینکه برخلاف اراده تدارک کنندگان پروژه شبیخون فرهنگی، «وجدان عمومی» همچنان پاکیزه و قدرتمند و سرپاست. اما مسئله اینجاست که چرا غارت فرهنگی تا آن روی زشت خود را نشان نداده و آشکارا وسط خیابان و باغ و گردشگاه قربانی نگرفته، طیفی از مردم و مسئولان ما را آزار نمی‌دهد؛ آزار از آن جنس که خاری در چشم انسان خلیده یا استخوانی گلوی وی را بخراشد؟ یعنی چند نوبت دیگر باید دستبرد به نوامیس مردم- حتی اگر قربانیان بعضا خود مقصر هم بوده باشند- یا ضرب و جرح وحشیانه غیرتمندانی که به دفاع از قربانیان پرداخته‌اند، اتفاق بیفتد و این تاول چرکین با تمام تعفن بترکد تا ما یقین کنیم موضوع غارت فرهنگی اولا واقعیت دارد و ثانیا امنیت عمومی و ملی و نه صرفا باورهای اعتقادی و معرفتی مثلا قشر حزب اللهی را هدف گرفته است؟

انصاف باید داد. کدام شهروندی است، ولو سست ایمان‌ترین و بی‌بندوبار‌ترین افراد که بتواند ذهن خود را روی یک فرضیه و سؤال مهم «متمرکز» کند اما نگران نشود. اگر قرار شود برای چند دقیقه خود یا یکی از عزیزان خود را جای قربانیان جنایت‌های رسانه‌ای شده سالهای اخیر بگذارید، چند صدم درصد- و نه حتی چند دهم درصد- از شهروندان ما حاضرند پای چنین ماجرایی را امضا کنند؟

ABS فرهنگی

وجدان عمومی جامعه ما به اعتبار فطرت پاک انسانی و به علاوه، ایمان و اخلاق اسلامی، نسبت به جنایات اخلاقی و اجتماعی «حساسیت» دارد و آن را برنمی تابد. درست مانند یک هاضمه سالم که از غذای آلوده- و نه حتی مسموم- ترش می‌کند و احیانا آن را بالا می‌آورد تا به سلامت بازگردد. یا مانند دستگاه تنفسی سالم و ورزشکاری که از استنشاق هوای آلوده به تلاطم می‌افتد و احساس خفگی می‌کند. این حساسیت وجدان عمومی، سرمایه بزرگ ملی ماست که شاید نظیر آن را کمتر بتوان در ممالک غربی سراغ گرفت. اما نگرانی آنجاست که همین وجدان حساس عمومی دچار دستکاری شود و به تدریج از دقت بیفتد یا دست کم نزد طیفی از شهروندان- ولو در اقلیت محض- آنجا که باید آژیر خطر را بکشد و ترمزی پیش پای رفتار پرخطر آنان باشد، عمل نکند. چگونه؟ مانند خودرویی که در سراشیبی تند و به موازات افزایش شدید سرعت، ترمزش ببرد و استحکام لنت ترمز آن تکافوی این سرعت را نکند. بد‌تر از این را هم می‌شود تصور کرد و آن اینکه آقای راننده به مرور زمان از یاد برده باشد خودروی وی اساسا مدت هاست ترمز ندارد! آخر چگونه می‌شود از نمایش صحنه‌های دلخراش تصادفات و پرس شدن خودرو‌ها و سرنشینان آن از جمله به این نتیجه درست رسید که خودروهای تولیدی الزاما باید دارای ترمز ABS (سیستم ترمز ضدقفل) باشند اما از نگاه امنیت عمومی و اجتماعی، تدبیری برای فرسایش ترمزهای نگاه دارنده فردی و جمعی نکرد؟! کار بسیار پسندیده‌ای است که پلیس راهور سختکوش ما در جاده‌ها در کمین رانندگان پرخطری باشند که دیوانه وار مرز سرعت ایمن 120 کیلومتر در ساعت را می‌شکنند اما چرا دست کم به‌‌ همان اندازه، احساس مسئولیت جمعی چه در حوزه حاکمیتی و چه در حوزه افکار عمومی نسبت به افسار گسیختگی برخی رفتارهای اخلاقی و اجتماعی پر خطر مشاهده نمی‌شود؟

دشمنانی که از اراده عزت و استقلال و تشخص ملت بزرگ ایران سیلی‌های آبداری خورده‌اند، به واسطه ویروس تهاجم فرهنگی و اعتقادی (از ماهواره و اینترنت و نشریات و انواع کالاهای فرهنگی بگیرید تا مواد گوناگون روانگردان و اعتیاد به انواع رفتارهای ناهنجار) مشغول ABS زدایی دسته جمعی- بخوانید تدارک قتل عام شخصیتی و انسانی- هستند اما آیا دستگاه‌های مسئول ما در سطوح حاکمیتی (از مجلس و دولت و دستگاه قضایی تا شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی امنیت ملی) و نهاد‌ها و مجامع غیردولتی و حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها و رسانه‌ها به ویژه رسانه ملی به اندازه کافی نسبت به اعماق ماجرا، درگیری و مشغله ذهنی- به اندازه مادری که فرزندش را در معرض آتش یا در کام گرگ بیابد و از همه چیز جز نجات فرزند غافل شود- پیدا کرده‌اند؟!

روند سازمان یافته میکروبیزاسیون

جنایت‌هایی که‌گاه و بیگاه- ولو به مقیاس‌هایی به مراتب پایین‌تر از جوامع غربی- در گوشه و کنار کشورمان رخ می‌دهد و بر صفحات رسانه‌ها نقش می‌بندد، صرفاً عوارض و نشانه‌هایی از یک روند سازمان یافته «میکروبیزاسیون» است. تب و دردی است که با همه جانگدازی‌اش، صرفاً دلالت بر آلودگی و بیماری می‌کند. توقف در مهار تب و درد نباید ما را از نگرانی و چاره جویی نسبت به اصل آلودگی باز دارد. اعماق ماجرا چند لایه است. یک لایه ماجرا، مهندسی پروژه محور دشمن در این زمینه برای جابجایی میان مدت ضدارزش‌ها و ناهنجار‌ها با ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی است. اکنون یک مهندسی معکوس تربیتی علیه باورهای اعتقادی و اخلاقی ملت ایران در جریان است. در این روند- ضد- تربیتی که ارزیابی دقیق درباره آن در حوزه روان‌شناسی اجتماعی و فرهنگی است، ذائقه‌ها دستکاری و نیاز مصنوعی به «سموم قاتل» در فکر و روح قربانیان نهادینه می‌شود تا آنجا که هنجارشکنی و ارزش گریزی و اخلاق ستیزی تبدیل به یک عادت مطلوب و «نیاز» شود و سپس از دل آن، شکاف‌های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی سر برآورد. درست مانند جسم و ریه سالمی که او را به ماده مخدر معتاد کنند تا آنجا که پس از مدتی فرد معتاد از عدم استنشاق مخدر به رعشه بیفتد و به جای لذتی که دیگر معنایی ندارد، صرفاً دنبال تسکین این درد لعنتی باشد. اصل جنایت و نسل کشی اینجاست. این ‌‌نهایت استضعاف است که مهاجم، قربانی را دچار حالت «قاتل زدگی» و «استسباع» کند یعنی قربانی مسحور و مفتون و مرعوب قاتل شود و با هدایت او دست به خودکشی خاموش بزند. حکایت برخی شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنتی از این جنس است. قربانیان این شبیخون تا به خود بیایند کم یا بیش ابزارهای اخلاقی و اعتقادی صیانت از خود را از دست داده و خود را خلع سلاح کرده‌اند. تا بجنبند و به خود بیایند که در سراشیبی پرپیچ و خم افتاده و همزمان ترمز ABS خود را از تأثیر انداخته‌اند، کار از کار گذشته است. و این حکایت در کشور ما شاید هنوز اول ماجراست.

دایه‌های مهربان تر از مادر

طنز تلخ قصه در میانه این جنایت فرهنگی آنجاست که مهندسان قتل عام اخلاقی و اعتقادی به محض بروز نشانه‌ها و عوارض جنایت، خود در نقشه دایه‌های مهربان‌تر از مادر و وکیل مدافع قربانیان ظاهر می‌شوند و به عنوان مثال جنایت‌های دلخراش تبدیل به تی‌تر اول نشریات و رسانه‌های زنجیره‌ای می‌شود که به هنگام چار ه جویی برای مقابله با ریشه ماجرا، تبدیل به توپخانه مهاجمان برای ممانعت از جنبش اجتماعی و حاکمیتی در دفاع از کیان اخلاقی و امنیت اجتماعی می‌شوند. این هم یکی از لایه‌های شبیخون فرهنگی است. خطای بزرگ آنجاست که در بسیج عمومی- حاکمیتی برای دفاع از «امنیت ملی» معطل این توپخانه تبلیغاتی و عملیات ایذایی و فریب آن‌ها شویم. آیا امکانپذیر است که برپا کنندگان اصلی بساط فساد و جنایت از به حرکت درآمدن غیرت مردمان و مسئولان ما خوشحال شوند؟! ما که نمی‌توانیم به خاطر پرگویی آنان، گوی آتشین و گلوله سوزان و بمب‌های تاول زای اخلاقی و جنسی و اعتقادی را کارت تبریک «تقدیم با عشق»! تصور کنیم و از تلاش سازمان یافته برای میکروبیزه کردن جامعه ایران و تولید انبوه جرم و جنایت و ناهنجاری و بزهکاری چشم بپوشیم، می‌توانیم؟ به تعبیر امیر مؤمنان (ع) «همّ و غمّ بهائم، شکمشان و اهتمام درندگان، تجاوز و تعدی به دیگران است» و اگر درست بنگریم جبهه شیطان برخلاف تربیت الهی و دعوت به عقل و تقوا، در سراسر جهان مشغول استراتژی بهائم پروری و درنده پروری (دعوت به جنون و زوال عقل) است تا آنجا که به تعبیر قرآنی نوع انسان را به خواری و برهنگی و فحشا و بی‌آبرویی و سرافکندگی بکشاند. اینجا موقف بسیج و مبارزه است نه موضع تن آسایی و رفع مسئولیت و انداختن بار تکلیف بر شانه دیگران. اکنون که شیطان پرست‌های جدید در جهان برای مسخ روح و جان انسان‌ها و ملت‌ها بسیج شده‌اند، باید دو چندان احساس مسئولیت کرد و به تدبیر پرداخت، به ویژه با عنایت به اینکه طبیعت و فطرت متعالی انسان رو به قبله کمالات دارد و گل او را با فضیلت سرشته‌اند.

راه حل

کار ویژه تهاجم فرهنگی، کشاندن جوامع به مرز جنون و انهدام جمعی است. نقطه مقابل این جنون و غفلت و مستی و فراموشی، ذکر و تذکر و عبرت از سرنوشت مجانین اخلاقی است. این معنای کار فرهنگی است اما نمی‌توان در قفس مجادلات بی‌ارزش اولویت مواجهه فرهنگی یا فیزیکی متوقف ماند و نه به این پرداخت و نه به آن! وجدان عمومی حساس را باید حساستر و آگاه‌تر کرد و همزمان از سرکوب ترویج کنندگان و دلالان فرهنگ آلوده و کالا‌ها و خدمات مسموم فرهنگی کمترین دریغی نکرد؛ هم پیشگیری و روشنگری و مرهم و هم داغ و جراحی پیش از آنکه دیر شود. هم باید مستنداً هزاران گره نامرئی تنیده در ریزبافت شبیخون و غارت فرهنگی دشمن را نزد افکار عمومی نشان داد و هم بازوهای این غارت را بدون انفعال و تردید زد. این رویکرد مستلزم نگرش حاکمیتی به ماجرا- به مفهوم هماهنگی، انسجام، اقتدار و پشت یکدیگر را داشتن و نه تخطئه همدیگر- است. باید چنان تدبیری کرد که روح تواصی به حق و امر به معروف و نهی از منکر- به عنوان شرط پاکسازی اشرار- در فضای عمومی فراگیر شود و جامعه، رذالت‌ها و ناهنجاری‌ها را خود پس بزند باید باورمان بیاید که شورای انقلاب فرهنگی، رسانه‌ها به ویژه رسانه ملی، حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها نقطه مقابل سازمان ناتوی فرهنگی هستند و به‌‌ همان اندازه در اندیشه سازمان مهندسی و دفاع فرهنگی باشیم.

برخی ها همواره از چگونگی ارتباط و حتی از امکان ارتباط با صاحب الزمان(عج) سؤال می کنند پاسخ به طیف وسیع پرسش کنندگان و سطوح فکری و فرهنگی و اعتقادی آنان در یک مطلب کوتاه، شدنی نیست، با این همه آن چه به نظر می رسد و بخش عمده ای از پرسشگران را تا اندازه ای راضی و خشنود می سازد.

برخی ها همواره از چگونگی ارتباط و حتی از امکان ارتباط با صاحب الزمان(عج) سؤال می کنند پاسخ به طیف وسیع پرسش کنندگان و سطوح فکری و فرهنگی و اعتقادی آنان در یک مطلب کوتاه، شدنی نیست، با این همه آن چه به نظر می رسد و بخش عمده ای از پرسشگران را تا اندازه ای راضی و خشنود می سازد، در این مطلب کوتاه می آید.

مفهوم توحید
توحید به معنای بازگرداندن متکثرات به یک امر واحد است. به این معنا که انسان هنگامی با امور متعدد و متنوع مواجه می شود، نمی تواند به سادگی آنها را به یک امر بازگرداند. البته در برخی از علوم، با شناسایی وجوه مشترک میان متکثرات و کنار گذاشتن متمایزات، گام هایی برای رسیدن به وحدت برداشته می شود. به عنوان نمونه با تفکر در زید و عمر و وبکر وجوه مشترک میان آنان شناسایی شده و فصول جداگانه کننده به کناری نهاده می شود و از آن، عنوان "نوع انسان " ساخته می شود. این حرکت در حقیقت همان توحید است.
از آن جایی که در هستی، امور بسیاری تاثیر مستقیم و غیرمستقیم به جا می گذارند، برخی از انسان ها دچار این توهم و اشتباه می شوند که همه آن ها را الهه و خدایان قرار دهند و یا در مرتبه پایین تر اگر قایل به یکتایی خدا شوند برای هر یک از این امور تاثیرگذار دست کم عنوان ربوبیت را قایل شوند. از این جاست که برخی قائل به توحید در الوهیت می شوند ولی توحید در ربوبیت را نمی پذیرند.
دسته دیگر از انسانها با تفکر و تعقل و تدبر در می یابند که همه این امور تاثیرگذار نمی توانند علل مستقل باشند بلکه علل وابسته ای در عرض یا در طول هستند. این جاست که قایل به توحید در همه مراتب وجودی شده و هیچ ربوبیتی برای دیگران قایل نیستند. این شیوه ای است که در فلسفه تعقلی به کار می رود.
اما در عرفان نظری بر این نکته تاکید می شود که همه این امور تنها مظاهر حقیقت واحدی بیش نیستند و حتی در ذات خویش استقلال ندارند، چه رسد که در عمل و فعل دارای استقلال باشند. بر این اساس، تنها یک حقیقت واحد در تمامی هستی وجود دارد و همه هستی تنها مظاهر همان حقیقت واحدند. البته آنان تاکید می کنند که هر چیزی باتوجه به شدت و ضعف نسبت و قابلیت خود با آن حقیقت واحد، تجلیات و مظهریت می یابد. براین اساس تفاوت هایی در مظهریت چیزها نسبت به آن حقیقت یکتا می توان یافت؛ ولی این تفاوت در مظهریت هرگز به معنای تعدد و تکثر موجودات نیست. بنابراین در هستی تنها یک حقیقت و مظاهر آن با شدت و ضعف وجود دارد.


الله، مظهر نخست حقیقت یکتا
در ادبیات قرآنی، آن ذات هستی بخش یکتا و یگانه برای اینکه ظهور و تجلی یابد، در شکل کامل و تمام خود با عنوان "الله " ظهور یافته است، چرا که اسم "الله "، نامی برای همه اسماء و صفات الهی است.
بنابراین، الله نخستین تجلی و مظهر تمام و کمال ذاتی است که ما آن را به نام خدا می شناسیم. به سخن دیگر، پیش از ظهور آن ذات در شکل الله، ما هیچ شناختی از آن ذات نداشتیم، چرا که در کمون مطلق بوده است. بنابراین، نخستین ظهوری که برای آن حقیقت نهان، بوده است تجلی و ظهور در الله است.


پیامبر(ص)، وجه الله
الله، در حقیقت واسطه شناخت آدمی نسبت به حقیقتی است که همواره در کمون و دور از دسترس شناخت است. این ذات ناشناخته که در اصل، شناخته ترین چیز هستی است، همان چیزی است که در قرآن از آن به "هو " یاد می شود؛ چرا که "هو " ضمیر است که از یک جنبه، شناخته ترین امر و از جنبه دیگر نهانی ترین چیز است.
این "هو " ذات، در الله تجلی یافت. اما این الله چیست؟ به نظر می رسد که صادر نخست می بایست از هر جهت با ذات یکتا و یگانه باشد. این جاست که براساس قاعده امکان اشرف و قواعد دیگر فلسفی می بایست نخستین صادر، همان انسان کاملی باشد که اشرف همه هستی است. این انسان کامل، کسی جز پیامبر(ص) نیست که اشرف هستی می باشد. بنابراین به یک معنا، پیامبر(ص) همان وجه الله است.


مفهوم وجه الله
وجه همان بخش قدامی و ظاهر بدن است که مهمترین عضو و به معنای صورت و چهره است. از این رو، وجه الله همان بخش ظاهری از ذات "هو " است که به تمام و کمال به عنوان نخستین صادر، پدیدار شده است. از آن جایی که کامل ترین موجود و شریف ترین آن، پیامبر(ص) است، بنابراین آن حضرت (ص) همان وجه الله است.
وجه یک چیز، جدا از همان چیز نیست، به این معنا که وجه و صورت شخص همان جهت آشکار و ظاهر وی است، بنابراین، وجه الله هرگز از الله جدا نخواهد بود و یکتایی و یگانگی، میان آن دو برقرار است. بر این اساس وقتی از توحید سخن می گوییم به معنای آن است که درک کنیم که پیامبر(ص) با خدا به عنوان وجه خدا یکی است و دوگانگی در آن راه ندارد. این همان معنایی است که در آیه 9 سوره نجم با "او ادنی " تبیین شده است؛ چرا که قاب قوسین بیانگر منطقه مماس و تماس است و "او ادنی " همان اتحاد و یکتایی و یگانگی خدا و پیامبر(ص) به عنوان وجه الله می باشد. این که در روایات آمده است: "نحن وجه الله " به این دلیل است که از نظر مقام نوری، همه چهارده معصوم(ع) نور واحدی هستند و حکم یکی به دلیل آیه 61 سوره آل عمران و آیه مباهله، همان حکم دیگری می باشد که نفس و ذات ایشان یکی است.
بنابراین وجه الله، پیامبر(ص) و همه امامان(ع) به حکم نفسیت است. این همان معنای توحیدی است که بدان دعوت شده ایم.


وجه الله، خالق هستی
در روایات معتبر آمده است که نحن صنایع الله و الخلق صنایع لنا؛ ما، صنعت و سازه الهی و همه خلق، سازه های ما هستند. این بدان معناست که صادر نخست تنها از خداوند بی واسطه خلق شده و مظهریت یافته است و دیگر موجودات همه به واسطه انوار امامان(ع) آفریده شده و مظهر گشته اند.
براین اساس، همه هستی، مظاهر وجه الله هستند و همان گونه که خداوند بر همه هستی احاطه دارد، وجه الله نیز احاطه علمی و مالکیت دارد و هر تصرفی از سوی ایشان در هستی صورت می گیرد. از این رو در دایره خلقت، همه هستی باید متوجه وجه الله و چهارده معصوم(ع) شوند و شناخت به این توحید پیدا کرده و در اندیشه بازگشت به این سیر وجودی، خود را سامان دهند. از این رو خداوند فرمان می دهد که اگر می خواهند به الله برسند و محبوب الله شوند می بایست متوجه وجه الله باشند. اصولا ربوبیت از طریق وجه الله امکان پذیر و شدنی است و انوار معصومان(ع) است که هستی را ربوبیت می کند براین اساس، در دایره سیر، نهایت سیر، رب ایشان است. "الی ربک المنتهی " چنان که در دایره بازگشت از "انالله و انا الیه راجعون " می بایست "الی ربک الرجعی " به رب ایشان بازگشت. بنابراین، همه هستی با سببیت امامان آفریده و ظهور یافته است که وجه الله می باشند و انسان همان گونه که باید درک کند که باء سببیت امیرمؤمنان(ع) به عنوان یک مصداق از وجه الله، خلقت را تکوین کرده است نیز درک کند که با باء سببیت آن حضرت(ع) و دیگر انوار امامان(ع) است که به خداوند برسد.


امام زمان(عج)، مالک هستی
[در هر زمانی جلوه ای کامل از مظهر نخستین صادر، بر جهان، حاکمیت و مالکیت می کند که در زمان ما و پس از امامت امام عسکری(ع)، همه هستی، چون آب برای ماهی در اختیار امام زمان(عج) است. درحقیقت هستی، همان آب است و این آب همان صاحب زمان(عج) است. ما چون ماهی در این آب می باشیم که در جست وجوی آب و صاحب زمان(عج) هستیم.] اگر خوب بنگریم می بینیم که در آب در جست وجوی آب هستیم. البته بسیاری از مردم همانند ماهی متوجه آب نیستند مگر آن که از آب بیرون انداخته شوند. آن چه لازم است بدانیم اینکه دریابیم در آب وجود صاحب زمانی زندگی می کنیم و به سر می بریم.
نماز به معنای متوجه شدن به وجه الله و قرار گرفتن قلب در برابر این حقیقت است. وقتی متوجه وجه الله و صاحب الزمان(عج) در نماز و دیگر عبادات می شویم و نماز به این می بندیم که رضایت و خشنودی وجه الله را به دست آوریم، در حقیقت متوجه حقیقت توحید و مظهریت و وابستگی و فقر خود به وجه می شویم و این همان عنایت الهی است که تنها به برخی می رسد، چرا که همانند ماهی می شویم که دریابیم که در آب هستیم و قدر آن را بدانیم. درحقیقت عبادت به معنای توجه یابی و قرار دادن وجه خود در برابر وجه الله است. از این رو گفته اند حقیقت عبادت چیزی جز تذکر و رهایی از غفلت نیست.


نمادسازی
از آن جایی که بسیاری از مردم اهل عقل و تعقل نیستند و تنها اهل دیده بصر هستند و نهایت مرحله ای که می رسند همان شهودطلبی ابراهیمی برای اطمینان قلبی است، از خداوند نماد می خواهند. از این رو، مسجد و کعبه و دیگر امور، نمادهایی می شوند تا ره گم نشود و انسان بتواند وجهی را بیابد که کمی او را با حقیقت وجه الله مرتبط سازد.
کعبه و دیگر نشانه ها، نشانه ای برای کسانی است که احتمال گم شدن ایشان می رود. اما اهل عقل و دل خود را همواره در برابر وجه الله زمان خویش می یابند. پس همواره همانند ماهی عاقلی هستند که خود را محاط تمام و کمال از هر جهت و حیث با آب می دانند. بنابراین بی ارتباطی معنا ندارد و تنها مشکل این است که متوجه به وجه الله نیستیم.

نویسنده : سیدمحمد تقی موسویان

منبع : روزنامه کیهان 1390/04/27

از سوی رهبر معظم انقلاب صورت گرفت
ابلاغ سیاست‌های کلی نظام در 6 بخش

حضرت آیت الله خامنه ای سیاست های کلی نظام در امور ترویج و تحکیم فرهنگ ایثار و جهاد و ساماندهی امور ایثارگران، شهرسازی ،مسکن،تشویق سرمایه گذاری، پدافند غیر عامل و امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات (افتا) را ابلاغ کردند.

حضرت آیت الله خامنه ای سیاست های کلی نظام در امور ترویج و تحکیم فرهنگ ایثار و جهاد و ساماندهی امور ایثارگران، شهرسازی ،مسکن،تشویق سرمایه گذاری، پدافند غیر عامل و امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات(افتا) را ابلاغ کردند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع ‌رسانی مجمع تشخیص مصلحت نظام، ، در این سیاست های ابلاغی که به عنوان راهنمای دستگاههای اجرایی ، تقنینی و نظارتی است مقام معظم رهبری خط مشی و جهت گیری نظام را در شش بخش مذکور تعیین فرمودند.

پیش نویس این سیاست ها قبلا در مجمع تشخیص مصلحت نظام تهیه و به محضر معظم له تقدیم شده بود.

متن کامل سیاست های کلی ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری در شش بخش امور ایثارگران ، مسکن ،شهرسازی ، تشویق سرمایه گذاری ، پدافند غیر عامل و امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات ( افتا) به شرح زیر است:

متن سیاست های کلی نظام در بخش ترویج و تحکیم فرهنگ ایثار و جهاد و ساماندهی امور ایثارگران

به منظور ترویج و تحکیم فرهنگ پایداری و ایثار و جهاد در کشور و تکریم و پاسداری از حق ایثارگران اعم از شهیدان، جانبازان، آزادگان و رزمندگان و خانواده­های آنان و سهمی که در عزت، امنیت و اقتدار ملی و نظام اسلامی دارند، سیاست­های کلی نظام در این امور به شرح ذیل تعیین می گردد:

•اعتلاء، ترویج و تحکیم فرهنگ ایثار، جهاد، شهادت و تفکر بسیجی در جامعه و نهادینه ساختن آن در اندیشه، باور، منش و رفتار مردم و مسئولان و مقابله با عوامل بازدارنده و تضعیف کننده آن.

•تعظیم و تکریم ایثارگران و پاسداری از منزلت و حق عظیم آنان بر مردم و کشور و تبیین نقش برجسته آنان در انقلاب­اسلامی و دستاوردهای آن و دفاع مقدس و امنیت ملی.

•بسترسازی، ایجاد و توسعه ظرفیت­های لازم در رسانه­ها بویژه صداوسیما، نظام آموزشی کشور و دستگاه­های فرهنگی هنری به منظور تحقق بندهای یک و دو و ترویج اهداف، آرمان­ها، وصایا و آثار ایثارگران و ارائه الگوهای جهاد و حماسه و فداکاری و معرفی قهرمانان عرصه جهاد و شهادت به جامعه.

•حمایت از تولید آثار ارزنده فرهنگی و هنری در جهت اشاعه فرهنگ ایثار، جهاد و شهادت در جامعه.

•تحقیق، شناسایی و ترویج مستمر عوامل تقویت کننده فرهنگ جهاد، ایثار و شهادت و مشارکت دستگاه­ها و ارکان نظام و لایه­های مختلف اجتماعی در اجرای سیاست های مربوط به ایثارگران.

•توانمندسازی فردی و جمعی و اهتمام به پرورش استعدادها و ارتقاء سطح علمی، فنی و فرهنگی ایثارگران و فرزندان آنها به منظور نقش­آفرینی فعال و موثر در عرصه­های مختلف و اولویت دادن به استفاده از ایثارگران در بخش های مدیریتی در شرایط مساوی.

•اولویت دادن به ایثارگران در سیاستگذاری­ها، برنامه­ها، قوانین و آئین­نامه­های کشور و نیز در تخصیص و توزیع امکانات و حمایت­های دولتی و فعالیت­ها در زمینه­های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور به تناسب ایثار و جهاد در راه آرمان های اسلام و اهداف­ انقلاب­اسلامی.

•شناخت نیازهای واقعی و ارائه خدمات موثر به ایثارگران و خانواده­های آنان در ابعاد مختلف فرهنگی، علمی، آموزشی، اجتماعی، بهداشتی، درمانی، بیمه­ای، معیشتی، اشتغال، مسکن، حقوقی، اداری، رفاهی و استخدامی با حفظ اصول عزتمندی، عدالت و روحیه خود اتکایی و شؤون ایثارگری.

•مناسب­سازی بناها و مراکز خدمات عمومی، معابر شهری، مراکز اداری، تفریحی و ورزشی و وسائط نقلیه عمومی با وضعیت جسمی جانبازان و ناتوانان جسمی و حرکتی، منطبق بر معیارهای مطلوب.

•توسعه مراکز علمی و پژوهشی و ارتقاء ظرفیت­ها، توانمندی­ها و فناوری­ها و اهتمام به تامین تجهیزات و آموزش­ها و مراقبت های لازم برای پیشگیری، درمان و کاهش آسیب­های فردی و جمعی، ناشی از جنگ و تهدیدات.

•حمایت قضایی از ایثارگران و خانواده آنها و صیانت و حفاظت از حریم ایثارگری، با ایجاد سازوکارهای مناسب توسط قوه قضائیه.

•حفظ و ترویج آثار، ارزش­ها، حماسه ها و تجارب انقلاب اسلامی و دفاع­مقدس با ایجاد، توسعه و نگهداری موزه­ها، یادمان­ها، نمادها و نشان­های جهاد، مقاومت و ایثار و پاسداشت قداست و منزلت تربت پاک شهیدان و ساماندهی و نگهداری مناسب آنها به صورت مراکز فرهنگی.

متن سیاست های کلی نظام در بخش شهرسازی

•مکان­یابی توسعه شهرها در چارچوب طرح آمایش سرزمینی و بر اساس استعدادهای اقتصادی و با رعایت معیارهای زیست محیطی و مراقبت از منابع آب و خاک کشاورزی، و ایمنی در مقابل سوانح طبیعی و امکان استفاده از زیرساخت­ها و شبکه شهری.

•تعیین ابعاد کالبدی شهرها در گسترش افقی و عمودی با تاکید بر هویت ایرانی- اسلامی و با رعایت ملاحظات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، امنیتی، حقوق همسایگی و امکانات زیربنایی و الزامات زیست محیطی و اقلیمی.

• هماهنگ سازی مقررات و ایجاد هماهنگی در نظام مدیریت تهیه، تصویب و اجرای طرح های توسعه و عمران شهری و روستایی.

•تامین منابع پایدار برای توسعه و عمران و مدیریت شهری و روستایی با تاکید بر نظام درآمد- هزینه­ای و در چارچوب طرح های مصوب.

•حفظ هویت تاریخی در توسعه موزون شهر و روستا با احیاء بافت های تاریخی و بهسازی یا نوسازی دیگر بافت های قدیمی.

•جلوگیری از گسترش حاشیه نشینی در شهرها و ساماندهی بافت­های حاشیه ای و نامناسب موجود.

•تقویت و کارآمد کردن نظام مهندسی.

•ایمن سازی و مقاوم سازی محیط شهری و روستایی.

•رعایت هویت تاریخی و معنوی شهرها در توسعه و بهسازی محیط شهری بویژه شهرهایی از قبیل قم و مشهد.

•سطح­بندی شهرهای کشور و جلوگیری از افزایش و گسترش بی رویه کلان شهرها.

•رعایت نیاز و آسایش جانبازان و معلولان در طراحی فضای شهری و اماکن عمومی.

متن سیاست های کلی نظام در بخش مسکن

•مدیریت زمین برای تامین مسکن و توسعه شهر و روستا در چارچوب استعداد اراضی و سیاست­ها و ضوابط شهرسازی و طرح­های توسعه و عمران کشور و ایجاد و توسعه شهرهای جدید.

•احیای بافت های فرسوده شهری و روستایی از طریق روش های کارآمد.

•برنامه­ریزی دولت در جهت تامین مسکن گروه های کم درآمد و نیازمند و حمایت از ایجاد و تقویت موسسات خیریه و ابتکارهای مردمی برای تامین مسکن اقشار محروم.

•برنامه­ریزی جامع برای بهبود وضعیت مسکن روستایی با اولویت مناطق آسیب­پذیر از سوانح طبیعی و متناسب با ویژگی­های بومی.

•ایجاد و اصلاح نظام مالیات­ها و ایجاد بانک اطلاعاتی زمین و مسکن.

•حمایت از تولید حرفه­ای، انبوه و صنعتی مسکن.

•اجباری کردن استانداردهای ساخت و ساز مقررات ملی ساختمان و طرح های صرفه جوئی انرژی.

•رعایت ارزش­های فرهنگی و حفظ حرمت و منزلت خانواده در معماری مسکن.

•تقویت پژوهش و ارتقاء سطح دانش علمی در حوزه مسکن.

متن سیاست های کلی نظام در بخش تشویق سرمایه گذاری

•حمایت از مالکیت و کلیه حقوق ناشی از آن از جمله مالکیت معنوی.

•تقویت و حمایت از توسعه سرمایه­گذاری بخش خصوصی و تعاونی در فعالیت­های اقتصادی کشور برابر با سیاست های ابلاغی اصل 44 قانون اساسی.

•تنظیم سیاست­های پولی، مالی و ارزی با هدف دستیابی به ثبات اقتصادی و مهار نوسانات و تقویت تولید ملی.

•افزایش بهره­وری اقتصاد کشور با اصلاحات و اقدامات لازم بویژه اصلاحات ساختاری و مدیریتی و کاهش هزینه های مبادله و رفع موانع.

•افزایش توان رقابت اقتصادی در داخل و صحنه­های بین­المللی از طریق لغو انحصارات غیرضرور و تقویت ساختار رقابتی و زیرساخت­های لازم و حمایت از کارآفرینی و ارتقاء خلاقیت و نوآوری.

•اصلاح نظام مالیاتی در جهت تقویت سرمایه گذاری از طریق ثبات مالیات­ها، شفافیت درآمدها، صراحت در مقررات و منطقی کردن معافیت ها.

•تجهیز پس­انداز ملی، تقویت نظام پولی و هدایت بازارهای پول و سرمایه در جهت حمایت از سرمایه­گذاری.

•توجه به کسب دانش فنی، دسترسی به بازارهای بین المللی، رشد اقتصادی، توسعه اشتغال و ارتقاء مدیریت و بهره وری، در جذب سرمایه گذاری خارجی، با اولویت سرمایه گذاری مستقیم و بلند مدت.

•تنظیم فعالیت مجاز سرمایه گذاری خارجی در بورس اوراق بهادار به نحوی که ثبات و تعادل بازارهای مالی و ارزی حفظ شود.

•سازماندهی رفتار تقنینی، اداری، قضایی، بازرسی، نظارت، حسابرسی و تخصصی کردن امور در جهت حمایت از سرمایه گذاری و تولید.

•توانمندسازی بخش های خصوصی و تعاونی بر ایفای فعالیت­های گسترده و اداره بنگاه­های اقتصادی بزرگ.

متن سیاست های کلی نظام در بخش پدافند غیرعامل

•تأکید بر پدافند غیرعامل که عبارت است از مجموعه اقدامات غیرمسلحانه که موجب افزایش بازدارندگی، کاهش آسیب پذیری، تداوم فعالیت های ضروری، ارتقاء پایداری ملی و تسهیل مدیریت بحران در مقابل تهدیدات و اقدامات نظامی دشمن می گردد.

•رعایت اصول و ضوابط پدافند غیرعامل از قبیل انتخاب عرصه ایمن، پراکنده سازی یا تجمیع حسب مورد، حساسیت زدایی، اختفاء، استتار، فریب دشمن و ایمن سازی نسبت به مراکز جمعیتی و حائز اهمیت بویژه در طرح­های آمایش سرزمینی و طرح های توسعه آینده کشور.

•طبقه بندی مراکز، اماکن و تاسیسات حائز اهمیت به حیاتی، حساس و مهم و روزآمدکردن آن در صورت لزوم.

•تهیه و اجرای طرح های پدافند غیرعامل (با رعایت اصل هزینه – فایده) در مورد مراکز، اماکن و تاسیسات حائز اهمیت (نظامی و غیرنظامی) موجود و در دست اجراء بر اساس اولویت بندی و امکانات حداکثر تا پایان برنامه ششم و تامین اعتبار مورد نیاز.

•تهیه طرح جامع پدافند غیرعامل در برابر سلاح­های غیرمتعارف نظیر هسته­ای، میکروبی و شیمیایی.

•دو یا چندمنظوره کردن مستحدثات، تاسیسات و شبکه های ارتباطی و مواصلاتی در جهت بهره گیری پدافندی از طرح­های عمرانی و بویژه در مناطق مرزی و حساس کشور.

•فرهنگ سازی و آموزش عمومی در زمینه به کارگیری اصول و ضوابط پدافند غیرعامل در بخش دولتی و غیردولتی، پیش­بینی مواد درسی در سطوح مختلف آموزشی و توسعه تحقیقات در زمینه پدافند غیرعامل.

•رعایت طبقه­بندی اطلاعات طرح­های پدافند غیرعامل.

•ممانعت از ایجاد تاسیسات پرخطر در مراکز جمعیتی و بیرون بردن این­گونه تاسیسات از شهرها و پیش­بینی تمهیدات ایمنی برای آن دسته از تاسیساتی که وجود آنها الزامی است و ممانعت از ایجاد مراکز جمعیتی در اطراف تاسیسات پرخطر با تعیین حریم لازم.

•حمایت لازم از توسعه فناوری و صنایع مرتبط مورد نیاز کشور در پدافند غیرعامل با تاکید بر طراحی و تولید داخلی.

•به کارگیری اصول و ضوابط پدافند غیرعامل در مقابله با تهدیدات نرم­افزاری و الکترونیکی و سایر تهدیدات جدید دشمن به منظور حفظ و صیانت شبکه­های اطلاع­رسانی، مخابراتی و رایانه­ای.

•پیش­بینی سازوکار لازم برای تهیه طرح­های مشترک ایمن­سازی و ایجاد هماهنگی در سایر طرح­ها و برنامه­ها و مدیریت نهادهای مسئول، در دو حوزه پدافند غیرعامل و حوادث غیرمترقبه در جهت هم­افزایی و کاهش هزینه­ها.

•ایجاد مرکزی برای تدوین طراحی، برنامه­ریزی و تصویب اصول و ضوابط، استانداردها، معیارها، مقررات و آیین نامه های فنی پدافند غیرعامل و پیگیری و نظارت بر اعمال آنها.

متن سیاست های کلی نظام در بخش امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات ( افتا)

- ایجاد نظام جامع و فراگیر در سطح ملی و سازوکار مناسب برای امن­سازی ساختارهای حیاتی و حساس و مهم در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، و ارتقاء مداوم امنیت شبکه های الکترونیکی و سامانه های اطلاعاتی و ارتباطی در کشور به منظور:

•استمرار خدمات عمومی.

•پایداری زیرساخت های ملی.

•صیانت از اسرار کشور.

•حفظ فرهنگ و هویت اسلامی- ایرانی و ارزش­های اخلاقی.

•حراست از حریم خصوصی و آزادی­های مشروع و سرمایه­های مادی و معنوی.

2- توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات با رعایت ملاحظات امنیتی.

•ارتقاء سطح دانش و ظرفیت­های علمی، پژوهشی، آموزشی و صنعتی کشور برای تولید علم و فناوری مربوط به امنیت فضای اطلاعاتی و ارتباطی (افتا)

•تکیه بر فناوری بومی و توانمندی­های تخصصی داخلی در توسعه زیرساخت­های علمی و فنی امنیت شبکه­های الکترونیکی و سامانه­های اطلاعاتی و ارتباطی.

•پایش، پیشگیری، دفاع و ارتقاء توان بازدارندگی در مقابل هرگونه تهدید در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات.

•تعامل موثر و سازنده منطقه ای و جهانی و همکاری و سرمایه گذاری مشترک در حوزه های دانش، فناوری و امور مربوط به امنیت شبکه های الکترونیکی و سامانه های اطلاعاتی و ارتباطی با حفظ منافع و امنیت ملی.

•تعیین نهاد متولی و هماهنگ کننده زیر نظر دولت به منظور هدایت، نظارت و تدوین استانداردهای لازم برای حفظ و توسعه امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات و ارتباطات و تهیه پیش­نویس قوانین مورد نیاز.

•فرهنگ­سازی، آموزش و افزایش آگاهی و مهارت­های عمومی در حوزه افتا.

•رعایت موازین شرعی و مقررات قانونی مربوط به حفظ حقوق فردی و اجتماعی در اجرای این سیاست­ها.